جین ایر نشر نی

معرفی کتاب جین ایر

کتاب جین ایر اثر شارلوت برونته از همان ابتدا مورد توجه خوانندگان و منتقدان قرار گرفت. غير از وقار، جذابیت، تشخص، ذکاوت و شور و احساسی که در این اثر وجود دارد، قهرمان زن داستان را در مقابل مرزبندی های اجتماعی، نقش زنان، محدوده ی آرزوهایشان و چهارچوب وظایف خانوادگی قرار داد.
منتقد قدیمی، اليزابت ریگبی، در اظهارنظر معروفش می گوید: «مسلما جین ایر براساس همان عقیده و طرز فکری نوشته شده که قدرت ها را مغلوب کرد، باعث نقض آداب و اصول بشری شد و به چارتیسم و عصیان میدان داد.» امروزه ممکن است اظهارنظر ریگبی مبالغه آمیز به نظر برسد، اما جین ایر در زمان خودش تندرو و بنيادستیز بود؛ زنی که آینده اش را با توجه به قابلیت های محدود، اما مشخص ذهنی و روحی خودش ساخت.

رمان عاشقانه جین ایر ابتدا با اسم ادبی کارر بل چاپ شد. اسمی که هم برای زنان مناسب بود و هم مردان.

وسوسه ی کشف هویت و جنسیت نویسنده ی جین ایر توجه همه را به کتاب جلب کرد. زمانی که هویت برونته فاش شد جایگاه جین ایر هم در انگلستان مبادی آداب و فرهیخته ى عصر ويکتوريا تغییر کرد. خیلی از خوانندگان قرن نوزدهم، جین ایر را به عنوان یک اتوبیوگرافی خواندند. (به هرحال شباهت های حیرت انگیز و چشمگیری بین شخصیت جین و نویسنده اش وجود داشت) خیلی ها گفتند داستان بیش از حد صریح و صادقانه است، به خصوص اینکه به خاطر ابراز احساسات و عواطف پرشور و آشکار، با وقار و تشخص خانمانه جور نیست. در واقع، به خاطر همین شور و احساس بود که خیلی ها فکر می کردند نویسنده ی چنین کتابی باید مرد باشد، چون تصور می کردند زنان از عشق زمینی مبرا هستند.

جین ایر هنوز تازه و شگفت انگیز است. بعید است خواننده ی امروزی از کشش جنسی آشکار جین و راچستر یا از اقرار جین به تمایلاتش یکه بخورد. هنوز بعد از ۱۵۰ سال احساس مسئولیت جین در برابر آن تمایلات، خشمش از بی عدالتی و اکراهش از زیر پا گذاشتن صداقت و شرافت، پرمعنی و حتی الهام بخش است. هنوز نمی توانیم هویت کاملا زنانه ای را که بین صفحات جین ابر شکل گرفته بپذیریم و مشتاقانه دنبال توضیح هستیم.
هم جین ایر و هم شارلوت برونته موضوع کتاب ها و مقاله هایی زیادی بوده اند؛ این رمان بارها در آثار نمایشی و سینمایی مورد استفاده قرار گرفته است.
غير از قابلیت داستان برای حیرت زده کردن، جدیت جین و پرمایگی دنیایش است که خواننده را جذب می کند. ویرجینیا وولف در این باره گفته: «چنان مجذوب داستان می شویم که اگر کسی در اتاق حرکت کند تصور می کنیم در خلنگ زارهای یورکشایر حرکت کرده است.» جین ایر، هنوز میتواند خوانندگانش را به خلنگ زارها ببرد و با زندگی جین همراه کند.

*** خرید کتاب جین ایر با تخفیف ***

قسمتی از کتاب جین ایر اثر شارلوت برونته

آن روز نمیشد پیاده روی کرد. هرچند صبح، یک ساعت در بوته زار عریان پرسه زده بودیم، اما از وقت ناهار (خانم رید وقتی تنها بود زود ناهار میخورد) باد سرد زمستانی ابرهای تیره را با خود آورد و چنان بارانی شروع شد که دیگر نمی شد از خانه بیرون رفت.
من از این موضوع خوشحال بودم، چون از پیاده روی طولانی در بعدازظهرهای سرد خوشم نمی آمد. دوست نداشتم دم غروب با انگشتان کرخت به خانه برگردم. سرکوفت های بسی، پرستار بچه ها، آزارم میداد. من از اليزا، جان و جورجیانا رید ضعیف تر بودم و برای همین احساس حقارت می کردم.

حالا اليزا، جان و جورجیانا در اتاق مهمانخانه، دور مادرشان جمع شده بودند؛ خانم رید روی کاناپه ای کنار بخاری لم داده بود و از اینکه عزیزانش کنارش بودند خوشحال به نظر می رسید (فعلا از جیغ و داد و دعوا خبری نبود). من اجازه نداشتم پیش آنها باشم. میگفت متأسفانه مجبور است مرا از خودشان دور نگه دارد، اما تا وقتی از بسی نشنود و به چشم خودش نبیند که نهایت سعی ام را می کنم بچه ی خوبتر و خونگرم تری باشم حق ندارم پیش آنها بروم. باید رفتارم را بهتر می کردم و جذاب تر و دلنشین تر می شدم، حتما منظورش پرروتر و بیقیدتر بود وگرنه ناچار بود مرا از نعمت هایی که کوچولوهای شاد و راضی دارند محروم کند.
پرسیدم: «مگر بسی درباره ی من چیزی گفته؟»

- جين، من بچه های ایرادگیر و کنجکاو را دوست ندارم، تازه، خیلی بد است که بچه بزرگترهایش را سؤال پیچ کند. برو یک گوشه بنشین و تا وقتی یاد نگرفته ای درست حرف بزنی، ساکت باش.
یک اتاق کوچک صبحانه کنار مهمانخانه بود؛ بی سروصدا به آنجا رفتم. اتاق کتابخانه ای هم داشت. یکی از کتاب هایی را که می دانستم پر از تصویر است برداشتم و از سکوی کنار پنجره بالا رفتم. بعد مثل ترک ها چهارزانو نشستم، پرده ی ضخیم قرمز را کاملا کشیدم و خودم را در فضای کوچک کنار پنجره پنهان کردم.

چین های پرده ی قرمز جلوی دیدم را می گرفت و نمی توانستم طرف راست را ببینم، طرف چپم شیشه ی شفاف پنجره بود. شیشه مرا از سرمای آن روز نوامبر حفظ می کرد، اما مانع تماشای بیرون نبود. مشغول ورق زدن کتاب شدم، گاهی نیز سرم را بلند می کردم و منظره ی بعدازظهر زمستانی را تماشا می کردم. در دوردست هوا مه آلود و ابری بود و نزدیکتر چمن زار خیس و بوته های بی برگ دیده می شدند. باران یکریز می بارید و زمین را می شست. معلوم بود طوفانی طولانی و کسل کننده در پیش است.
مشغول تماشای کتابم، تاریخ پرندگان بریتانیای بیوئیک شدم. معمولا زیاد به نوشته ها توجه نداشتم، اما نخستین صفحه های کتاب چنان جالب بود که هرچند سن وسالی نداشتم، نمی توانستم از آنها بگذرم.

مطالب این صفحه ها درباره ی محل زندگی مرغان دریایی، صخره ها و دماغه های دورافتاده ای بود که فقط این جانوران برای زندگی انتخاب می کردند. همچنین درباره ی ساحل نروژ که مرز جنوبی آن را جزایری مثل ليندنس یا نیز تزیین کرده اند و دماغه ی شمال نوشته بود...
دوردست ها، جایی که گرداب های عظیم اقیانوس شمالی، اطراف جزایر برهنه و سودازده ی توله می خروشند و موج های خروشان اطلس بر جزایر طوفانی هبرید جاری می شوند...

*** خرید کتاب جین ایر نشر نی با تخفیف ***