ظهور و سقوط رایش سوم

معرفی کتاب ظهور و سقوط رایش سوم

با آنکه من در نیمه اول حیات کوتاه رایش سوم در آلمان میزیستم و کار می کردم و از نزدیک ناظر تحکیم قدرت آدولف هیتلر بعنوان فرمانروای خود کامه این ملت بزرگ ولی مرموز و حیرت انگیز بودم و سپس دیدم که هیتلر ملت آلمان را به پیکار و کشورگشائی سوق داد، اگر در پایان جنگ جهانی دوم رویدادی که در تاریخ بی همتا بود رخ نمی داد، آن تجربه شخصی مرا به نوشتن این کتاب ظهور و سقوط رایش سوم وانمی داشت.

آن حادثه بی نظیر، بدست آمدن قسمت اعظم بایگانی محرمانه دولت آلمان و تمامی شعب آن حکومت، از جمله: اسناد و مدارک محرمانه وزارت امور خارجه، قوای زمینی و دریایی، حزب ناسیونال سوسیالیست و پلیس مخفی هاینریش هیملر بود. بعقیده من، هرگز پیش از این، چنین گنجینه عظیمی بدست مورخان معاصر نیفتاده است. تا کنون، بایگانی کشوری بزرگ، حتی آنزمان که در جنگ شکست می خورد و یا حکومت آن با انقلاب سرنگون می گشت، چنانکه این واقعه در ۱۹۱۸ برای آلمان و روسیه روی داد، از جانب آن کشور محفوظ می ماند و فقط اسناد و مدارکی که منافع رژیم حاکمه بعدی را تأمین می کرد، سرانجام منتشر می شد.

سقوط سریع رایش سوم در بهار سال 1945، سبب شد که نه تنها بخش عظیمی از اسناد محرمانه آن دولت بدست آید، بلکه مدارک بسیار گرانب های دیگری از قبیل: خاطرات خصوصی روزانه، سخنرانی های بسیار نهانی، گزارش کنفرانس ها، نامه های متبادله، و حتی نوار مکالمات تلفنی رهبران نازی، بچنگ افتد. گفتگوهای تلفنی رهبران نازی، بوسيله اداره مخصوصی که هرمان گور بنگ در وزارت نیروی هوایی تأسیس کرده بود، مخفیانه شنیده می شد و ضبط می گردید.

بعنوان مثال باید گفت: ژنرال فرانتس هالدر، خاطرات روزانه خود را در چندین جلد و به شیوه تندنویسی Gabelsberger ، نه فقط روز بروز، بلکه ساعت ساعت نوشته است. این خاطرات، برای دوران چهاردهم اوت 1939 تا بیست و چهارم سپتامبر سال 1942 که او رئيس ستاد کل ارتش بود و با هیتلر و رهبران دیگر آلمان نازی تماس روزانه داشت، منبع بی همتای اطلاعات لُب و موجز است. آنچه هالدر بقلم آورده، بی پرده ترین خاطرات روزانه رهبران آلمان است؛ ولی نوشته های دیگری هم هست که ارزش بسیار دارد، از آن جمله است: خاطرات روزانه دکتر یوزف گوبلس وزیر تبلیغات و همکار حزبی نزدیک هیتلر، و یادداشت های خصوصی ژنرال آلفرد نودل رئیس عملیات سازمان سر فرماندهی قوای مسلح آلمان. سازمان مذکور و سر فرماندهی نیروی دریایی نیز هر یک، خود شرح کارهای روزانه ای را که انجام داده اند، ثبت کرده اند. در واقع، شصت هزار پرونده بایگانی نیروی دریایی آلمان که در شلوس تامباخ نزدیک کوبورگ بدست آمد، بمعنای واقعی کلام، شامل همه علامات، صورت سرعت کشتی ها ، یادداشت های روزانه، گزارش ها و اسناد دیگر نیروی دریایی آلمان است. این اسناد، از سال 1868 که نیروی در پائی آلمان بنیاد گرفت، آغاز می گردد و به آوریل 1945 که پرونده ها پیدا شد، پایان می گیرد.

485 ثن اسناد و مدارک وزارت امور خارجه آلمان، که در قلعه ها و معادن گوناگون کوه های هارتس پنهان بود و درست هنگامی که می رفت بدستور برلن سوزانده شود ، بتصرف ارتش اول آمریکا درآمد، نه تنها دوران رایش سوم را در بر می گیرد، بلکه به جمهوری وایمار و آغاز رایش دوم بیزمارک نیز می رسد. تا سالها پس از جنگ، خروارها سند و مدرک حکومت نازی، در یکی از انبارهای بزرگ ارتش آمریکا واقع در شهر الکساندریای ایالت ویرجینیا، مهر و موم شده باقی ماند. دولت ما، علاقه ای نشان نمی داد که صندوق های محتوی اسناد را باز کند تا ببیند در میان آنها چه مدارک مهم تاریخی وجود دارد. سرانجام، بسال 1955، یعنی ده سال پس از تصرف اسناد، در سایه ابتکار انجمن تحقیقات تاریخی آمریکا و بخشش و سخای دو سه مؤسسه خصوصی، صندوق های انبار شده در شهر الکساندریا باز شد و گروه انگشت شماری از محققان، با کارکنان و اسباب و ابزار غیر كافی، بکار پرداختند تا پیش از آنکه دولت، که در باز گرداندن اسناد به آلمان شتاب بسیار داشت، به این کار دست یازد، نوشته ها را بدقت بررسی کنند و از آنها عکس بردارند. از این کاوشها، گنجینه ی گرانقدری بدست آمد.