کتاب شازده کوچولو

هرکدام از اخترکها نمایانگر اتاقی است که خودمان چیدمانش را با خرت و پرت های که در اثر گذر زمان به کوله بار عقایدمان تنیده شده به عهده میگیریم و چه چیز های بیهوده ای که تمام ما را در برمیگرند برای مثال اخترک سوم را بخاطر دارید مردی که ستاره میشمرد چون از کودکی به او حسابگری را اموخته اند... چنین میشود که در دنیای حساب گر ها جایی برای پسرکی نیست که میخواهد ستاره هارا یکی پس از دیگری بچیند... شازده کوچولو یک سوال دارد چرا نباید دنیارا گشت؟ چرا باید همه چیز را شمرد و لای کاغذ باطله ها حفظ کرد؟