غرور و تعصب نشر پارمیس

معرفی کتاب غرور و تعصب

رمان غرور و تعصب به تبیین ویژگی های متقابل اخلاقی می پردازد به طوری که در سیر پردازش داستان مخاطب با ویژگی های اخلاقی همچون خویشتن داری،عشق، از خودگذشتگی و...آشنا می شود و رذایلی همچون غرور و تعصب مورد نکوهش قرار می گیرد. مضمون داستان خانوادگی است و به زندگی خانواده ای می پردازد که پنج دختر دارند و طی یک مهمانی مردی به نام آقای بینلی می خواهد که با یکی از دخترها ازدواج کند. رمان عاشقانه غرور و تعصب بیشتر به بیان آداب و رسوم ها می پردازد و درعین حال زندگی را از نظر عواطف و احساسات زناشویی بررسی می کند. جین آستین کوشیده است تا سه نوع عشق را ارزیابی کند. او با طرح مقوله ی عشق در فضاها و مکان های مختلف در نهایت فرجام این سه عشق را به ازدواج یا شکست خاتمه می دهد؟

مهارت پرداختن به داستان به گونه ای است که خواننده را به طور عجیبی به دنبال می کشد و این یکی دیگر از توانایی های جین آستین است. این رمان توسط چندین مترجم ترجمه شده و توسط چندین ناشر به بازار عرضه شده است.

غرور و تعصب نخست تحت عنوان تأثیرات اولیه، بین اکتبر ۱۷۹۶ تا آگوست ۱۷۹۷ نوشته شد و آستین پس از بازنگری کلی در نسخه اول، عنوان آن را تغییر داد. این رمان نخستین بار در سال ۱۸۱۳ منتشر شد و با این که داستان آن در قرن نوزدهم می گذرد توجه خوانندگان امروزی را بسیار به خود جلب کرده است. یکی از محبوب ترین رمان ها در ادبیات انگلیسی است و از زمان انتشارش تاکنون پیوسته تجدید چاپ شده است. غرور و تعصب از همان چیزی سخن می گوید که همه رمان های بزرگ روایتگر آنند، یعنی جستجوی خود. آستین داستانش را با این پیغام تلویحی به پایان می برد که خوشبختی در زناشویی از نیاز به امنیت (شارلوت)، شور (ليديا) یا تفاهم کامل (جین) ناشی نمی شود بلکه از شناخت صادقانه عشق و ضعف ها و قوت ها سر بر می آورد. افراد پیش از این که بتوانند درک کاملی از دیگری به دست بیاورند، نخست باید خودشان را کامل بشناسند.

براساس رمان عاشقانه غرور و تعصب فیلمی با همین عنوان و به کارگردانی جو رایت در سال 2005 ساخته شده است.

قسمتی از کتاب غرور و تعصب

بدیهی است، مرد مجردی با موقعیت و آینده ی خوب باید دنبال همسری نیز باشد.
خانواده هایی که در همسایگی این مستأجر تازه وارد زندگی می کنند، با این که چیزی در مورد احساسات و دیدگاه های او نمی دانند ولی همه به یک موضوع فکر می کنند؛ به دخترهایشان. خانم بنت گفت: «آقای بنت عزیز، چیزی در مورد مستأجر جدید ندرفیلد نشنیده ای؟»
آقای بنت در جواب گفت که چیزی نشنیده است.
خانم بنت گفت: «ولی من شنیده ام، چون خانم لانگ اینجا بود و همه ی جریان را برایم تعریف کرد.»
آقای بنت جوابی نداد. خانم بنت از کوره در رفت و گفت: «یعنی نمی خواهی بدانی چه کسی آنجا را اجاره کرده؟» خودت میگویی و من هم اعتراضی به شنیدنش ندارم.

همین موافقت کافی بود تا خانم بنت ادامه بدهد.

- بله عزیزم، خانم لانگ می گوید ندرفیلد را مرد جوان پولداری از اهالی شمال انگلستان خریده؛ روز دوشنبه با کالسکه ی چهار اسبه اش آمده، منطقه را دیده و آنقدر خوشش آمده است که سریع با آقای موریس به توافق رسیده؛ قرار است تا قبل از روز جشن میکاییل مقدس، مالک آنجا بشود و تعدادی از خدمتکارهایش تا آخر هفته ی آینده آنجا مستقر بشوند.
- اسمش چیست؟
- بینگلی.
- ازدواج کرده یا مجرد است؟
- وای! مجرد است، عزیزم! مرد مجردی با کلی ثروت؛ سالیانه چهار یا پنج هزار چه موقعیت خوبی برای دخترهایمان!

- یعنی چه؟ چه ربطی به دخترهایمان دارد؟

خانم بنت جواب داد: «آقای بنت عزيز، چه طور متوجه نیستی! من در فكر شوهر دادن یکی از دخترهایمان هستم.»
- یعنی با همین نقشه اینجا آمده؟
- نقشه! چه حرفهایی میزنی! ولی احتمالش زیاد است که عاشق یکی از دخترهایمان بشود.
به همین دلیل باید هرچه زودتر به دیدنش بروی.
- ولی هیچ بهانه ای برای رفتن من وجود ندارد. تو و دخترها با هم بروید.

- عزیزم، اینقدر مسخره بازی درنیاور. من هم زمانی زیبا بوده ام ولی مسلمأ حالا زن فوق العاده زیبایی نیستم. زنی که پنج دختر بزرگ دارد نباید به زیبایی های خودش فکر کند.

- البته با چنین شرایطی، برای یک زن آن قدر زیبایی باقی نمی ماند که بخواهد به آن فکر کند؟

- به هرحال عزیزم، تو باید حتما بروی و آقای بینگلی را ببینی.

- توقع زیادی از من داری.

- ولی تو باید به فکر دخترهایت باشی. فکرش را بکن چه آینده ای ممکن است در انتظار یکی از آنها باشد. سرویلیام و بانو لوكاس تصمیم دارند به دیدنش بروند، آن هم فقط به همین منظور و گرنه آنها معمولا به دیدن آدمهای تازه وارد نمی روند. اگر تو این کار را نکنی، برای ما امکان این دیدار غیرممکن می شود.
- مسلما دقت تو از من بیشتر است. به جرئت می توانم بگویم که آقای بینگلی از دیدن تو خوشحال تر می شود؛ من هم چند خط یادداشت برایش میفرستم و به او اطمینان می دهم که اگر یکی از دخترهایم را انتخاب کند، از صمیم قلب خوشحال می شوم؛ گرچه به نظرم لیزیکوچولو از همه بهتر است.
- امیدوارم چنین کاری نکنی. لیزی یک ذره هم بهتر از بقیه نیست، نه زیبایی جین را دارد و نه شوخ طبعی لیدیا را. ولی تو همیشه او را به بقیه ترجیح می دهی.

آقای بنت جواب داد: «برای اینکه هیچ کدام شان چیز خاصی ندارند و مثل بقیه ی دخترها نادان اند؛ ولی لیزی از خواهرهایش باهوش تر و فهمیده تر است.»
- آقای بنت، چه طور می توانی در مورد دخترهایت این طور حرف بزنی؟ انگار از آزاردادن من لذت می بری! اصلا به فکر اعصاب من بیچاره نیستی.

- اشتباه می کنی، عزیزم. خیلی هم به فکر اعصابت هستم. دست کم بیست سال است که با این اعصاب تو سر و کار دارم...